<20 Nis 2008/h2> <

<

Yazılar günlük yazılamayınca anılara dönüşüyor. Blogger'dan spam uyarısı alınca yazılarımızı yayımlayamadık. Kaçan balık büyük,kaçamayan ızgara hesabı,biz de yazamadıklarımızı çok önemli zannettik. Aslında o kadar da önemli olmadıklarını sonradan yaşadıklarımız sayesinde öğrenmiş olduk. Geçen hafta İSPİRLİ kardeşimizle buluştuk. Yaşlı bir arıcı abimiz arılarını satmak istiyormuş. Biz de "Bir bakalım,anlaşabilirsek alırız."diyerek yola düştük. Yol arkadaşımız işe ticari yönden de yaklaşınca arabaya bol miktarda arıcı malzemesi doldurup yola koyulduk. Yedi köy dokuz arıcı ziyareti ve İSPİRLİ'nin bir av köpeği tarafından ısırılma teşebbüsünden sonra (Ben elimle severken elimden kurtulup İSPİRLİ'nin paçasına yapıştı. Sevmeye izin verdiği ilk yabancı benmişim. Kendilerinden mi zannetti bilmem.) Gökçesu köyüne geçtik. Aradığımızı bulduk.

Sizin de gördüğünüz gibi 20x25-25x25 ölçülerinde kovanlardı. uzunlukları 75-80 santim arası

.

Bu da sönmüş olanlardan biri. Kovan içi kontrolü (Tahmini olarak) ve kovan önünde uçuş yapan arı miktarını görünce kovanlardaki arı miktarı hakkında kesin olmayan bir kanıya vardık. Ne yazıkki arıcı abimiz yumurtayı tavuk, tavuğun da gelecekteki civciv nüfusuyla hesap edince anlaşmamız mümkün olmadı.

Bu yolculuk süresince ziyaret ettiğimiz arılıklar içerisinde yeri, davranışı ve içinde bulunduğumuz mevsime göre çabuk gelişme gösteren ve beğenimizi kazanan ancak arıcı abimizin davranışını beğenmediğimiz tek arılık kendi damadına bile arı vermek vermek ya da satmak istemeyen bir abimizin arılığı oldu. (Damadı arıcılık kursundan arkadaşımız. Abimiz de verirsem ya da satarsam sırrı gider diye düşünüyor gibi geldi bana ) Arılık mı? İşte...

gönderen   < < <

<2Comments:

<

At <3:54 ÖÖ/a>, < emin benlisaid...

< 

<

At <12:25 ÖÖ/a>, < ibrahimsaid...

< 

<

<Yorum Gönder